In de hééle vroege dag
ving de merel aan te zingen,
met een vlijmend-zoet doordringen
van wat diep verborgen lag.
Ving de merel aan te zingen, —
en ik wist: wij waren beiden
in ons samenzijn gescheiden,
toen ik roerloos luisterend lag.
In de hééle vroege dag
zong de merel van ons beiden, —
alles wat ik had verzwegen;
zong hij mij het afscheid tegen
van wie argeloos naast mij lag.
Ida Gerhardt (1905-1997)
Uit: Het veerhuis (1945)
Foto © Henk Feenstra