Categorie: Poëzie

It hôf winkt my der fredich by.
De jûnssinne gloedet it hop read.
Ast hjir foar de stiennen stiest,
hoechst net mear dea te gean.
Ivichheid hat der delfflijd
en dy yn har opnommen. […]

Zij is een wezen tussen vrouw en knaap -
Zij heeft de strakke passen van een jongen
Soms ligt zij als een poes inééngedrongen:
Dan schijnt zij vrouw, en glimlacht in haar slaap. […]

vervlogen vergaan
in niets van tijd

geaccepteerd
kortstondige bekoren

op hoopvolle bodem
finaal gerooid

pijn de waarde
van verloren liefde

wachtend op
uit nieuw zaad

hoofdwortel
voor verankering

© Elsijn Eelsingh

De lucht spant grijs, zie hoe de herfst begint:
ijl wordt het zonlicht en het riet vergeelt
en buigt zich verend in de speelse wind,
die aarzelend de zware pluimen streelt. […]

Moeder, weet je nog hoe vroeger
Toen ik klein was, wij tezaam
Iedre nacht een liedje, moeder,
Zongen voor het raam?

Moe gespeeld en moe gesprongen, […]

Aan dit landschap is niets veranderd:
de avond purpert de ruiten
- rode zon, o bloedrode standerd! -
mensen wandelen buiten,
ademen de glasheldere vrede;
maar zijn het mensen of spoken?
Auto's komen gereden,
stille schoorstenen roken, - […]

Toen ik ter wereld kwam, schreeuwde tegelijk de overbuurman het uit, want hij stapte in een stuk glas. Door deze paniek liep ik later een leerachterstand op. Wijze pedagogen wisten dat. […]

Jouw buurvrouw telefoneerde en zei: ‘Bij tijd en wijle viert ze haar verjaardag, hoor!' Daardoor voel ik me mede geroepen later onaangekondigd te komen. […]

Naar Dieren dus. Naar Dieren.
Uren volgden we snelwegen.
Dwars door de Veluwe, waar donker licht
van een vorige nacht naar vanmorgen
kon bewegen. En waar de taxi-chauffeur, […]