De vrienden Sjouke Dijkstra uit Franeker en Jelmer Deinum uit Sneek gingen afgelopen zomer op fietsvakantie naar Frankrijk. Jelmer nam het initiatief en wist natuurlijk dat Sjouke te porren was, omdat hij een heuse fietsliefhebber is. Er werden data geprikt en vervolgens een huis geboekt. ‘Et voilà’, zegt Sjouke.
Sjouke en Jelmer toerden in 2010 langs de zogenaamde Route du Soleil in 2010. Nu twaalf jaar later, was de ambitie de beklimming van de Mont Ventoux vanaf Bedoìn. ‘Dit is de lastigste kant van de berg’, beweert Sjouke. Het duo was blij met de afgelegde tijden. Jelmer klokte binnen de gemiddelde tijd van 2,5 uur. Sjouke was met 1.57 uur sneller. Dat verschil viel te verklaren op basis van gedane trainingsarbeid. Jelmer had 1400 km in de benen en Sjouke 3800 km, waaronder de Elfstedentocht.
Onderweg kwamen ze met name Fransen en Belgen tegen. En een enkele Drent ‘met een fietspakje uit Hoogeveen’, grapt Jelmer. Iedere inhaalpoging van collega-fietsers werd begroet met een vriendelijk ‘bonjour’. ‘Maar in lastige stukken van de klim viel dat niet altijd in goede aarde’, lacht Sjouke. Naar gelang de vermoeidheid tijdens het fietsen toenam, verzwakten de lachspieren.
Sjouke, wiskundeleraar van beroep, vindt dat fietsen bergop ongevaarlijk is. ‘Afdalen is daarentegen billenknijpen. Het enige houvast is dan je rechterrem, die de rem van het achterwiel bestuurt.’ Zijn remblokjes bleken na de afdaling van de Ventoux totaal versleten. Dat leidde tot bruine remschijven en een hoop lawaai. ‘Terwijl mijn fiets vooraf een technische beurt heeft gehad’, benadrukt hij.
‘Op de Mont Ventoux gaat het gemiddeld met 10 procent omhoog en naar beneden’, aldus Jelmer. Dat zorgt voor een topsnelheid naar bergafwaarts van 72,3 km/u op 28mm banden. ‘Ons motto luidde: remmen is angst’, lacht hij. Samen met Sjouke zag hij mensen die op een vouwfiets en zelfs op een tandem de machtige Mont Ventoux trotseerden.
De geweldige fietstocht over de berg werd beklonken met een door Jelmer verzorgd speciaal biertje, de Westvleteren 12. Volgens hem het beste bier ter wereld. Bij de eerste slok van dit ultieme brouwsel kruisten ze elkanders blikken met teleurstelling. Het bier smaakte helemaal niet, terwijl een knappe prestatie was neergezet.
Wiebe Dooper