(tekst: column van J.Th.J. van den Berg op Parlement.com)
Het ziet ernaar uit dat Nederland met drie CDA’s tegelijk de verkiezingen ingaat.
In deze dagen worden wij geconfronteerd met een bijzonder soort versnippering: het naast elkaar ontstaan van drie varianten van de christendemocratie. Tot 1980 bestond die uit drie afzonderlijke partijen, twee protestantse (ARP i, CHU i) en een katholieke (KVP i). Wat er nu gebeurt is een scheuring in (opnieuw) drieën, maar niet langs lijnen van levensbeschouwing maar van politieke boodschap.
In de eerste plaats is er, nog steeds, het originele CDA, in de Kamer vertegenwoordigd met vijftien zetels. Daarnaast zijn er twee partijen met elk één zetel: BBB, dat op eigen kracht bij de verkiezingen van 2021 de Kamer betrad en de partij van de van het CDA afgescheiden Pieter Omtzigt, die als ‘Nieuw Sociaal Contract’ van plan is om aan de komende verkiezingen mee te doen. De representatie in de Tweede Kamer lijkt niet op de scores in de senaat en in de peilingen. Daar scoren de drie heel anders dan in de Kamer. De peilingen zeggen echter nog weinig over de verkiezingsuitslag in november.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/id/vm6a8smjo1qj/drie_cda_s_is_dat_niet_wat_veel