Categorieën
Columns

DE BLIJE EN BRAVE HERMANS BUIGT VOOR RUTTE

In het Kamerdebat komt VVD-fractievoorzitter Sophie Hermans meestal niet goed uit de verf. Daar valt iets voor te zeggen, omdat het verbale geweld van de immer getergde PVV-leidsman Wilders niet of nauwelijks valt te trotseren. Vraag dat maar aan PvdA-er Job Cohen.

Op 6 april presenteert Hermans een verhaal op de partijsite naar aanleiding van de voorbije Provinciale Statenverkiezingen. In de introductie beweert ze herhaaldelijk te spreken met de provinciale lijsttrekkers en dat bevestigt voor mij de kracht van onze partij. Dit is Hermans’ liberale blijmoedigheid. Niets mis mee.

Even verderop wijst Hermans op een artikel van De Correspondent waarin het moeten centraal staat ofwel: Over de politiek van het eeuwige moeten. Bedoeld wordt de gefrustreerde signalen uit brede lagen van de bevolking: ondernemers, uitkeringsgerechtigden, werknemers, boeren en andere buitenlui, die steeds meer moeite hebben met wat vanuit Den Haag en Brussel op hen afkomt.

Desondanks prijst Hermans de inzet van partijgenoten als collega-Kamerlid Thom van Campen, Johan Remkes en Christine van der Wal in het landbouwgebeuren. Maar dit doet niets af aan het gevoel van onrust en wantrouwen bij mensen rond dit onderwerp.

Eerst een optimistische formulering voor de liberale teamgeest; vervolgens weer dat gevoel, alsof ontevreden mensen geen rationele verklaring hebben.

De Friese VVD-gedeputeerde Avine Fokkens is een kritische liberaal.

En dan: Mensen in Groningen of ouders en kinderen die door de toeslagenaffaire geraakt zijn, ervaren datzelfde gevoel. Wederom herhaalt Hermans het gevoel. Het is nogal therapeutisch. Jammer.

Ze vergeet niet partijgenoten als staatssecretaris Aukje de Vries en Tweede Kamerlid Mariëlle Paul een hart onder de riem te steken voor de inzet ten aanzien van de toeslagenaffaire. Hermans is ook lovend over Kamerleden Jeroen van Wijngaarden en Roelien Kamminga, die vaak in het Noorden zijn om Groningers bij te staan inzake de aardbevingsproblematiek. Gemakshalve vergeet Hermans te vermelden dat Kamminga in de stad Groningen woont.

Premier Mark Rutte op het Binnenhof. © Floriske Gerritsma

De tot dan toe brave fractievoorzitter wordt plotseling pittig. Haar geduld met betrekking tot een te hoge instroom van asielzoekers is niet oneindig. In een debat heeft Hermans namens haar partij bij het kabinet aangedrongen om het migratieprobleem het hoofd te bieden. En: Daar gaan we het kabinet de komende tijd aan houden.

Op 3 juni houdt de VVD de zogeheten Liberale Open Dag, een algemene ledenvergadering in Apeldoorn. Omtrent dit gebeuren publiceert De Telegraaf op 23 mei een artikel waarin twintig kritische liberale briefschrijvers worden genoemd. Ze, wethouders en raadsleden, zijn teleurgesteld in Rutte, omdat hij niet of nauwelijks maatregelen heeft ingesteld tegen de enorme asielstroom, terwijl de premier op het vorige congres aangaf de instroom te zullen inperken. VVD-partijvoorzitter Eric Wetzels: Mark Rutte is zich zeer bewust van zijn toezegging om de asielstroom substantieel naar beneden te brengen.

JOVD-voorzitter Michiel Suijker benadrukt dat Rutte gedane toezeggingen nakomt en dat de fractie de rug recht houdt. Ook verwacht deze jongerenafdeling meer van fractievoorzitter Hermans, aldus De Telegraaf.

Maar de blije en brave Hermans gaat het Rutte niet lastig maken. Ze draagt hem op handen. Fractievoorzitter Hermans mag een beetje keffen over het gevoel van mensen in het polderland en partijgenoten waarderen op basis van het arbeidsethos. In Apeldoorn geeft ze onderdanig een pootje aan Rutte om vervolgens te rusten in een zachte liberale mand.

Wiebe Dooper

Geraadpleegde bronnen:

https://www.vvd.nl/nieuws/sophie-hermans-over-de-verkiezingsuitslag/

De Telegraaf, 23 mei 2023. (Artikel op internet, Telegraaf.nl)