Harm van den Bos uit Sneek is een enthousiast amateurschilder. In totaal werkte hij aan meer dan driehonderd schilderijen. Als jongen had hij reeds tekentalent. Zijn eerste schilderijtje maakte hij op zevenjarige leeftijd. Het onderwerp was een jongetje in een sneeuwbui met een zielig en verkleumd hondje op de arm. “Destijds kocht een buurvrouw dat werkje voor een knaak. Dat was een monsterbedrag voor me.”
De Sneeker exposeerde nooit, hoewel hij wel werd gevraagd. “Als je goed werkt kunt leveren, werkt mond-tot-mond reclame beter”, zegt hij. Ook volgde Harm geen cursussen en genoot evenmin een kunstopleiding. “Als eenvoudige jongen uit een arbeidersgezin kwam dat niet aan de orde. Na de middelbare school probeerde ik wel op de kunstacademie in Amsterdam te komen, maar dat bleek financieel niet haalbaar.” Daar heeft hij achteraf geen spijt van, omdat de atmosfeer aan deze academie hem toch niet aanstond. “Schilderen, alternatief een pijpje roken, een shawl over het schouder en een alpinopetje op. Nee, doe maar gewoon”, aldus de nuchtere Sneeker.
Bij voorkeur werkt hij aan een schilderij gebaseerd op een verhaal, zoals het fraaie stadsgezicht op de Bothniakade. Harm schilderde ook ‘Willem Ruys’, een schip dat werd verkocht naar Italië en waar het werd omgedoopt in ‘Achille Lauro’. Het schip ging ten onder in een drama, toen het in 1994 vanwege achterstallig onderhoud op volle zee in brand vloog en zonk. Er vielen zeer veel slachtoffers. Dit schilderij hangt bij een uit Sneek afkomstige mevrouw in Drenthe.
Ook kan Harm genieten van reacties als mensen bijvoorbeeld een van zijn schilderijen met daarop appels afgebeeld, hebben gezien. Er wordt dan gevraagd: “Zijn die appels een foto? Of heeft u die appels geschilderd?”
Hij schildert om de fantasie te prikkelen winterlandschappen liever in de zomer. “En een mooie tjalk onder vol zeil weer liever in de winter. Het geeft rust en ik voel mij dan beter als ik schilder.” De schilder gebruikt in principe allerlei soorten verf: aquarel, gouache, inkt, maar vooral olieverf.
Hij prefereert de merken Talens en Rembrandt. “Lijnolie koop ik op het landgoed Twickel bij Delden. Het is van geweldige kwaliteit. De rest van de benodigdheden haalt hij bij lokale winkeliers.” De Sneeker gebruikt meestal mengkleuren en nooit een kleur puur uit de tube. “In mengkleuren kun je meer warmte in aanbrengen, vooral bij portretten is dat mooier en fijner.”
Harms grote voorbeelden zijn Rembrandt, Vermeer en Van Ruysdael. Hij beschouwt zichzelf als een realistisch schilder en verwijst naar de beroemde Haagse School. “Ik hou van de werkelijkheid; wat ik maak heeft geen uitleg nodig.” Hij vertelt dat mensen het soms te ver vinden gaan dat hij iedere steen of dakpan schildert. “Ik niet. Ik leg vast wat ik zie en probeer de sfeer die anderen willen zien, vast te leggen volgens de werkelijkheid. Dat is mijn motto.”
Onderwerpen uit zijn hobby’s als films maken en fotograferen, vallen samen met die op zijn schilderijen. “Alleen bij films is de toevoeging van muziek belangrijk.” Verder vindt hij zichzelf een ijverig kunstenaar, die jammer genoeg te weinig tijd heeft om al zijn ideeën uit te werken. “De vele opdrachten staan dat in de weg”, aldus de gepensioneerde Harm van den Bos.
© Wiebe Dooper