Eergister ontving dit mediapodium onderstaand ingezonden stuk van een ouwe seun, de bijnaam voor een echte Harlinger. De wieg van de schrijver stond echter in Sneek en groeide erop. Na zijn opleiding aan de mts in de Waterpoortstad vertrok hij voor zijn werk in de techniek naar Harlingen, waar hij inmiddels bijna vijftig jaar woont. Met een frisse blik en een bepaalde spot kijkt de ouwe seun naar de gang van zaken rondom de autoluwe proef in zijn geboorteplaats.
Harlingen, 15 april 2024
Beste Snekers,
Ik folg un bitsje de ontwikkelingen fan dat autoluwe gedoe in jim stad. En dat brengt niet feul goeds teweeg. Dat snappe mien kleinkienders fan twaalf oek noch wel. En derom is ut fan de gekke dat de meerderhiet fan jim gemeenteraad achter die malle proef staat. Hewwe die meensen wel goëd nadocht, de stukken goed lesen en met echte Snekers overleid die ut fan de hoëd en de raan weete? Ik hew de indruk fan niet.
Harlingen is un selfstandige gemeente. Gelukkeg mar. Ik mut dur niet an denke dat we onder de Waadhoeke súden falle. Met die kleiklúten hewwe wij as ouwe seunen niks. En tsja, beste Snekers, jim hewwe jim ringelore laaten deur jim eardere burgemeester Arno Brok, die de fuszie fan Suudwest der deurheen ragte. Nou, sitte jim opskeept met allerlei terpbewoners die ut nauweleks wat met Sneek hewwe. En un groat deel fan die meensen uut de dorpen doët al boadskappen in Bolswart, Franeker, de Jouwer, Grouw en fanselts Harlingen. Echt waar, want ik kom hier geregeld Snekers teugen.
Die ferhaaltsies van jim wethouders Rietman en Dam ofer un toekomstige fraaie binnestad is lariekoek. Ut wurdt earder un lege binnestad met un soart van parkachteg aansicht. Der komt oek noch bei dat it sentrum fan Sneek al groatendiels autofrij is. Mar bofenal is de goeie naam fan Sneek al naar de gallemiezen. Ut infoeren fan allerlei data op su iets as googlemeps gaf dêr al aanleiding toe.
Se binne dur al niet mear, mar Snekers fan ut earste uur as Joop en Karst Doevendans, Dicky van der Werf, Gerrit Minkema, Harke Pheifer en Gerard Berkhout, kenne fan bofenaf de oansin fan die autoluwte niet ansiën. Se draeie sich drie kear in hun graf om. En ien fan hun roept dêrbofen fast en seker: die Rietman snapt dur gien biet fan!
Binnenkort skriëf ik wel weer un stukje. Ondertussen leef ik folop met jimme met!
Groetnis fan un ouwe seun uut Harlingen.