Hierbij een zeer humoristische poëtische bijdrage van dichteres en auteur Aaltje van Wieringen uit Castricum. Het is een attente en aardige reactie van haar op de prachtige beeldopname van fotografe Gerda Bijker-Bos. Bijgaand vers vat ik ook op als een literaire verwijzing naar het topgedicht ‘De Wolken’ van Martinus Nijhoff, dat rond 1924 verscheen. WD
ONDER DE WOLKEN
Er dreven wolken tussen IJlst en Sneek
De lucht was zuiver en het water blonk
Ik luisterde hoe of de verte klonk
Die was heel stil zoals het hoort bij deze streek
Ik keek dat boerenland af en een kikker kwaakte
Het licht scheen door de dunne wolkenlaag
En zoals altijd stelde ik dezelfde vraag
Waarom dit landschap mij zo raakte
Het gras, de wilg, het grillig pad
Waarnaast die kikker zat te kwaken
Ik wás die kikker, plots en brullend braken
Al mijn verlangens die ik zo verborgen had
Ik liet me gaan, en uit de wal van gras zo bleek
Verscheen een vrouwtjeskikker vol met stippen
Ze vroeg me of ik zin had om te wippen
Onder de wolken tussen IJlst en Sneek.
‘Ik wil!’ riep ik. We wipten voor het nageslacht,
Dat bitter nodig is. Wij hebben het volbracht.
© Aaltje van Wieringen