Gisteren tussen wat regenbuien door probeer ik mijn echtgenote Hildegonda wat uit te leggen over politiek. Nog nauwelijks heb ik iets gezegd of ze valt me in de rede: ‘Mijn grootvader uit de CHU had verstand van politiek, maar jij niet.’ Daarna loopt ze weg. En daar sta ik.
Het is inderdaad zo dat haar grootvader van moederskant een politiek dier was en lid van de CHU, de Christelijk-Historische Unie. Deze bijzondere man stamde uit een adellijk geslacht en was drie achternamen rijk. Zijn volledige naam luidde Gerardus Bertram van Rijnsbeeck-Maasland tot Bredervoort. In familiekring werd hij gewoon Bertus genoemd.
Hoe dan ook, hij bekleedde nooit een politieke functie. Het toezien op het onderhoud van de landgoederen, het geven van financiële adviezen aan andere adellijke families en de talrijke commissariaten in het bankwezen, kostten hem zes dagen per week. Ook was Bertus te ongeduldig voor de politiek.
Bertus schreef enkele keren het partijprogramma voor de CHU. Eveneens was hij raadgever voor ministers en staatssecretaressen van de partij. Ook kwam Hildegonda’s grootvader over de vloer bij prominenten als De Savornin Lohman, freule Wttewaall van Stoetwegen, Tilanus, De Geer, Udink en vele anderen. De kern van de CHU bestond, zoals bekend, uit financieel aanzienlijke personen en geregeld afkomstig uit de landadel, net als Bertus zelf.
Ook weet ik van het bestaan van enkele boeken die Bertus schreef. Zojuist nog blader ik door twee van zijn uitverkochte uitgaven: Politiek is geen spel van list en bedrog en Linkse liberalen zijn onbetrouwbaar.
Hildegonda heeft gelijk. In vergelijking tot die van Bertus is mijn politieke inzicht marginaal. Deze grootvader was een politieke allesweter. Bertus heeft ergens in de vorige eeuw de ellende van Rutte4 al doorzien. Zeker weten.
Wiebe Dooper