(tekst: column J.Th.J. van den Berg op Parlement.com)
Er waren jaren waarin de meeste Kamerleden de vergaderzaal verlieten voor een sigaret of een kop koffie, zodra de fractievoorzitter van de SGP het spreekgestoelte betrad. Ik heb die ietwat gênante vertoning nog wel meegemaakt, eind jaren zestig kijkend vanaf de perstribune in de oude zaal van het Binnenhof. Maar toegegeven, voor een buitenstander was de toespraak van een minuut of tien ook nauwelijks verteerbaar. Het enig spectaculaire waren de antipapistische uithalen, die een vast onderdeel waren van de SGP-inbreng tijdens de algemene politieke beschouwingen.
Dat is intussen heel anders geworden. Het was de laatste jaren eerder andersom, zodra op de late avond in een Kamer die een beetje gaar begon te raken, Kees van der Staaij i naar het spreekgestoelte ging. Dan liep een half lege Kamer weer naar binnen, want met Van der Staaij was altijd iets te beleven.
Leest u verder via: Een voorbeeldig parlementariër – Parlement.com