Knal! Boem! Pats! Bloed!
Bewapende soldaten alom
schieten holder de bolder
alles en iedereen kapot.
Molesteren, bonken, slaan
in heroïsche ijlkoortsparades
knuffels en kids tot flarden.
Meppen gruwelijk rauw
en ‘t prille leven
oorverdovend supersnel
tot in ‘t hemelrijk
vanuit ’n waanzinshel.
Schoppend, aan haren
trekkend de met bloed
en angstderrie bevlekte
trofee-vrouw met
getoupeerd kapsel
door ‘t vele sleuren
in wereldse filmflits
voor sensatiebeluste
toegepaste horror.
Catastrofaal continue
dicht opeengepakte
burgers vrezen de
ruimte waar raketten
neerkomen, nl. overal!
Leren de rampzalige
gevolgen van afsluiting
van water, voedsel,
medicijntoevoer en
elektriciteit kennen.
Het alledaagse van alle
dag voorgoed uitgewist,
alleen een herinnering
blijft aan hoe het ooit
was en zou moeten zijn.
‘d Misdadige beestenboel
wordt keer op keer nimmer
humaan gevoerd, met talloze
strijders over en weer, die
’t wilde beest vergenoegd
schaterlachend wreed uithangen:
dit gedrag lokt nooit vrede uit!
Afstandelijk beheerst is de
bloederige oorlog voor wie
het van heel veraf beschouwt,
enkel zij die ’t ondergaan,
ervaren de walgelijke
zinloosheid ervan in hun
aards bestaan.
Ver van wederzijdse vergeving,
tot elke destructieve vernietiging
paraat, zoekt toch de hoop tegen
het mensonterende gevecht in
de menswaardigen onder hen
en nooit de beestachtige barbaren.
© Elsijn Eelsingh