VVD-leider en fractievoorzitter Dilan Yesilgöz begaat een politieke blunder door aan de landelijke pers mede te delen dat haar partij niet deel uitmaakt van een eerstvolgend kabinet, vanwege het verlies van tien zetels. Wel ziet ze eventueel ruimte voor gedoogsteun aan een kabinet met PVV en NSC, de winnaars van de verkiezingen.
Op basis van deze stellingname toont Yesilgöz aan als partijleider over onvoldoende tactisch en strategisch politiek inzicht te beschikken. Ze wordt gehinderd door een flink portie ongeduld, waarmee de politica zich ook in enkele van de laatste tv-debatten manifesteerde.
Dertien jaar neoliberaal beleid van vier kabinetten Rutte hebben het land niet veel vooruit gebracht. Maar daar heeft Yesilgöz geen boodschap aan. Deze VVD-leider toont geen enkel besef voor een zekere maatschappelijke verantwoordelijkheid, die aan haar positie verbonden is. Ook ontneemt ze de VVD een kans om in een nieuw kabinet een menselijker en socialer gezicht te tonen.
In eerste instantie was ik redelijk enthousiast over het aantreden van Yesilgöz als opvolger van Rutte. Dat is voorbij. Haar leiderschap gaat een zelfgekozen proces in dat leidt tot aftreden.
Yesilgöz gedraagt zich op het politieke podium als een verwende filmster. Is er al een scenarioschrijver wakker?
Wiebe Dooper