Planoloog, journalist en coördinator van agrarische bladen: dat zijn de professionele ingrediënten van Robert Ellenkamp. Hij schrijft deze keer over het ontbreken van een landbouwstrategie. (raadpleeg: https://www.veld-post.nl/artikel/540369-wel-ecologische-maar-geen-landbouwstrategie/) De aanpak is meer incidentenpolitiek om wat aan dierenwelzijn te doen. Factoren als welke landbouwproductie en welke bijdrage landbouw aan de maatschappij moet leveren en het Bruto Nationaal Product, vormen wel de onderdelen van een landbouwstrategie, aldus Ellenkamp.
Het huidige landbouwbeleid is ‘eigenlijk meer een resultante van de strategie op andere terreinen’, volgens Ellenkamp en hij verwijst direct naar de ecologische strategie. ‘Die bestaat al tientallen jaren binnen de Europese Unie en Nederland om vervuiling tegen te gaan. Die strategie is omgezet naar beleid voor lange termijn door normen te stellen. De Nitraatrichtlijn en Habitatrichtlijn zijn daar voorbeelden van.’ Ook de recente bekendmaking dat Nederland de derogatie verliest en de afkeuring van emmissiearme stalvloeren van de Raad van State, passen in dat kader.
Ellenkamp suggereert dat incidentenpolitiek in het plaatje past van D66-er Tjeerd de Groot, die incidenten gebruikt om de veestapel te verkleinen. De positie van De Groot, woonachtig in Woudsend, is onbegrijpelijk in het stikstofdossier. Hij was voor zijn intrede in de Tweede Kamer in 2017, directeur van de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO).
In Koebont, het ledenblad van Nederlandse Melkveehouders Vakbond nummer 159 februari 2011, pleitte De Groot voor verruiming van de melkproductie. ‘Er is een toenemende vraag naar zuivel op de wereldmarkt en gelet op het feit dat West-Europa een zelfvoorzieningsgraad heeft van 109% is het jammer dat de mogelijkheden om de melkproductie niet versneld te laten groeien niet worden benut aldus de Groot.’ (bron: https://www.nmv.nu/edit/uploads/file/KB159.pdf)
Ellenkamp is voorstander om oud-minister Cees Veerman tot landbouwcommissaris te benoemen, ondanks dat deze CDA-er weinig ruimte ziet voor varkenshouderijen en pluimveebedrijven in ons land. Veerman heeft een aantal scenario’s in petto voor de lange termijn, die betrekking hebben op wat gevolgen zijn voor boeren, maatschappij, agribusiness, kennisinstituten en voedselprijzen.
Het winstpunt van de mogelijke inzet van Veerman is dat de kiezer zich uitspreekt over een nieuwe landbouwstrategie met diverse scenario’s, aldus Ellenkamp. Deze columnist is in staat de geïnteresseerde lezer een beetje wijzer te maken. Knap.
Wiebe Dooper