(Poëtische parodie in de vorm van kinderliedjes over het verbale gevecht tussen Edith Schippers en Dilan Yesilgöz.)
laten briefjes dansen
eerst was er niks aan de hand
met al die vele migranten
Hartlief ging schuiven
onder leiding van ome Vroon
bakte en klopte met vrindjes
zoete koekjes met room
koekjes met brokken
clubje kon niet gokken
hoe Hèlla overzijds zal tokken
één, twee, drie in d’ maat
anders tokt Hartlief kwaad
mokte ze geprikkeld vol onraad
“kom eens gauw
ik heb zoetste koek voor jou
en voor mij
sta naast mij
o wat saampjes smullen wij”
probeerde overzijde te bezweren:
“o ze-wieze-woze
wieze-walla kristalla
kristo ze-wieze-wo
ze-wijze Hélla wees a.u.b. lief!!!”
Hèlla ’s brief zwijmelde terug:
“suja, suja, kindje!
matig jij nou maar je toon
partijtje is jouw winnebrood –
nog ’n maandje zus-zo,
ga je met d’ billen bloot
en politiek morsdood”
nadien zei men al gauw
daar was er eens een vrouw
die zoete koekjes bakken wou
maar d’r mix wou niet rijzen
rommeldebom haar plan viel om
want haar woorden waren te krom
en Hartlief vond dat maar heel stom
Katharien en ook Peertje
kwamen bij ’t verzetje
zij zei ’t zal zo’n erg wel zijn
Peertman zei overzijds staat in onze rij
toen ook kwam Looki erbij en zei
stomme sufferds zijt gij allebei
ouwe Hèlla en hippe Hartlief
die wilden elkaar wel stompen
en in d’ vergetelheid plompen
Hèlla overzijds partijgetrouw
stemde zoals ze lekker wou
en sipwijfie pruilde: Asjemenou!
© Elsijn Eelsingh