Door Sjra Clerkx
Boerinnen namen in het verleden een cruciale rol in de agrarische sector, maar hun bijdragen bleven vaak onopgemerkt en ongedocumenteerd. Ondanks het feit dat zij soms voor de helft van het gezinsinkomen zorgden, kregen hun werkzaamheden en verantwoordelijkheden geen erkenning in de officiële boeken van het bedrijf.
Dit gebrek aan gegevens weerspiegelt de bredere maatschappelijke tendens waarbij vrouwen in de landbouwhistorie, door de eeuwen heen, vaak als onzichtbaar werden beschouwd.
Het takenpakket van boerinnen was enorm en veelzijdig. Zij waren verantwoordelijk voor de zorg van het pluimvee en het jongvee, evenals de dagelijkse voederbeurten van de varkens.

Een belangrijke taak was de productie van zuivelproducten, zoals kaas en boter, wat ervaring vereiste die vaak generaties lang werden doorgegeven. Daarnaast speelden ze een essentiële rol tijdens de oogst- en hooiseizoenen, waar hun arbeid cruciaal was voor de succesvolle opbrengst van de gewassen.
Naast de agrarische taken, hadden boerinnen ook een aanzienlijke verantwoordelijkheid binnen het gezin. Zij runden de moestuin, zorgden voor de maaltijden, en waren verantwoordelijk voor de schoonmaak en het onderhoud van de woning.

De creatieve vaardigheden van vrouwen kwamen tot uiting in het naaien en het verstellen van kleding, wat naast praktische voordelen ook bijdroeg aan de culturele identiteit van de gemeenschap.
Helaas werden deze vitale bijdragen vaak over het hoofd gezien in de agrarische literatuur van die tijd. Ook het eerste boerenvakblad, De Boerderij, richtte zich voornamelijk op de technische en economische aspecten van de landbouw, zonder de rol van de vrouw te belichten. Dit illustreert een bredere tendens in de geschiedschrijving waarin vrouwen, ondanks hun cruciale rol, niet of nauwelijks worden genoemd.

In conclusie, hoewel boerinnen essentieel waren voor zowel het agrarische bedrijfsleven als het gezinsleven, bleef hun inzet vaak onzichtbaar in de documentatie van de tijd. Het is tijd dat we deze onzichtbare heldinnen van de landbouw opnieuw erkennen en hun bijdragen aan de geschiedenis waarderen.