Categorie: Poëzie

De zuchten aan de ziel ontschoten,
De dankbede aan de borst ontstroomd,
En Gode vlammend opgeschoten,
Als gij zijn gunst en goedheid droomt,
Staan in ’t onfaalbaar boek van ’t leven, […]

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven […]

Vergeet niet de rivier te gedenken
die, in een nabij verleden nog, zo

bedachtzaam haar weg door het land
volgde. Ogenschijnlijk zonder moeite […]

onzichtbaar tot en met
zonder enige grens
vervaagt persoon helemaal […]

Geen reet
Te doen

Geen reet
Te zien

Nou ja
Verderop
Eentje

Martin Bril (1959-2009)

Foto © Floriske Gerritsma

gele berken huilen
vergane bruine blaadjes
bedrijvig naar benee […]

Ga aan mij voorbij met straf,
een onheilspellende boodschap,
de krakende driewieler van het kind,
het kapitalisme van het kwaad. […]

Langzaam klimt de maan achter kleine daken:
een dag die stiller is dan dagen zijn,
giet zich koel aan mijn ogen uit, een schijn
van in verstorven rust glashelder waken. […]

In mijn nood roep ik
niet en tot niemand, ik zwijg; wie na zoveel
zand erover nog leeft, heeft het schreeuwen […]