Hij hinkelt sierlijk
in zijn platgetrapte schoenen.
Bedelt aan de deur
voor comfortabeler vervoer.
Dit wordt weer ochtend-blazende haast.
Wij praten in de wagen over al wat mooi
en blij en knap in het vooruitzicht ligt.
Over schetsen, tekeningen, foto’s als
rugsteun bij een gek gedicht.
De artistieke babbel raakt
een voelspriet van zijn ongetemd talent.
Kijk nu: Zo spreekt zijn wiegend lijf.
Zie je mij ?
Zie je hoe het moet ?
Hij stapt de catwalk naar de schoolpoort,
wuift vijf vingers blije groet.
Maria Sesselle
(Gent, België, 12.08.1944)