Bij het Olympisch Kwalificatie Toernooi (OKT) in Thialf hoor ik tv-reporter Herbert Dijkstra nagenoeg bij iedere rit roepen dat de lat hoog ligt. Hij denkt het daardoor extra spannend te maken, maar na een klein half uur dwalen mijn gedachten af.
Het gaat telkens om honderdsten van een seconde bij de start, gevolgd door de eerste binnenbocht en dan de eerste buitenbocht. En dan raakt een bekende schaatstopper even uit balans en vindt toch het evenwicht terug. Weer even een enerverend moment.
Er is een schaatser die haar debuut maakt en dus sowieso een persoonlijk record neerzet. Warempel: ze verslaat haar tegenstander die al jarenlang min of meer verplichte wedstrijdrondjes op het ijs van schaatstempel Thialf aflegt. Maar komt de winnende tijd ook in aanmerking voor een startbewijs naar de Olympische Spelen in Milaan?
Femke Kok en Jutta Leerdam zwieren gracieus en pijlsnel over het ijs. Zij zijn vertrouwde winnaars. Uiteraard veroveren zij een startbewijs. Kok en Leerdam kiezen exclusieve momenten waarin de hoge lat merendeels wordt bereikt.
Jorrit Bergsma schaatst een uitstekende 10km in 12.45,21. Hij verschijnt met een ouderwets hardrockkapsel in het tv-interview. Zijn dorpskapper kan even in de handen wrijven, want het betreft reclame voor zijn knipkunsten. De ervaren langebaanschaatser Bergsma laat uitverkiezing naar de Spelen over aan de hoge heren. Dit herhaalt hij enkele keren in het gesprek.
Af en toe schaatsen kijken is best aardig, Gelukkig zap ik weg voordat zangkunsten van Dries Roelvink in beeld werden gebracht. Hij mist de muzikale lat wel eens een keertje.
Wiebe Dooper