Och jee, it Pinkeltje syndroom. Klopt helemaal, kabouters en paddestoelen, ik hew daar wat met. Stel my altyd foor dat ik in su’n ding woan, lykt my geweldich. Niet helemaal 100 punten, hoor ik denken. Dat ken ik nyt helpe, dat krij je der gewoan fan as je opgroeie met de kabouterboeken fan Rien Poortvliet, ferhalen fan in man dy over water lope kon en met een stukje broad en wat vis een hele menigte fermake kon, su maar, buten de foedselbank om.
En toch, dat kinderlik anneme fan alles, dat begint wat te tanen. Hoorde laatst namelijk in ouwe man op tv skreeuwen dat ‘democracy’ it beste ferspreid wurde kon fia it gratis utdelen fan klustermunysje. ‘Konst mij rechtut steke’, om de woarden fan in overleden tennismaat fan mij ff te herhalen.
O ja, even terug naar de skildertechnyk, weer in paletmesdoek he, ik hou gewoan fan dat ruge werk. Man, konst wel een ‘Spachtelmalerblockadensyndrom’ hewwe. Is dat wel zo fraai? Weet ik nyt, miskien mut ik wel terug naar de stillevenfase of terug naar it advys fan in goeije maat fan mij dy sittend achter een groate bak koffie in huize Vliestroom’ de histoaryse woarden sprak: ‘su biljarten ok wat foor dy weze Klaas?’
© Klaas Oedzes