Krantenredacties hebben handenvol werk aan de stikstofcrisis. Verslaggevers volgen de voorbereiding, het verloop en de beëindiging van de boerendemonstraties. In de Leeuwarder Courant van afgelopen donderdag 30 juni valt me het onvolledige beeld op dat journalist Arend van Wijngaarden schetst van Tjeerd de Groot, Tweede Kamerlid voor D66.
Van Wijngaarden schrijft dat Tjeerd de Groot in 2019 reeds het slachtoffer was van bedreigingen. Inmiddels zijn daarvoor zes verdachten veroordeeld. Afgelopen week werd De Groot weer bedreigd en verblijft hij dit weekeinde niet op zijn thuisadres in Súdwest-Fryslân. Zeer triest natuurlijk. Elke vorm van bedreiging verdient afkeuring.
Nu de inhoud. De Groot beweert dat de ‘stikstoofboodschap hard aankomt bij veel boeren’. En: ‘Het gaat erom dat er weer perspectief komt voor de landbouw. Het gaat om de koeien maar ook om de weidevogels. Het geluid van de grutto, de kievit, de tureluur, je hoort het allemaal steeds minder.’ Het is mooi dat De Groot zijn zegje doet over de situatie van de boeren en zijn betrokkenheid bij dieren.
Journalist Arend van Wijngaarden vergeet echter te vermelden dat Tjeerd de Groot voor zijn intrede in de Tweede Kamer in 2017, directeur was van de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO). In Koebont, het ledenblad van Nederlandse Melkveehouders Vakbond nummer 159 februari 2011, pleitte De Groot voor verruiming van de melkproductie. ‘Er is een toenemende vraag naar zuivel op de wereldmarkt en gelet op het feit dat West-Europa een zelfvoorzieningsgraad heeft van 109% is het jammer dat de mogelijkheden om de melkproductie niet versneld te laten groeien niet worden benut aldus de Groot.’ (bron: https://www.nmv.nu/edit/uploads/file/KB159.pdf)
Met bovenstaande vermelding was het artikel van Arend van Wijngaarden completer geweest. Daar heeft de LC-lezer recht op.
Wiebe Dooper