Laat u zich niets wijsmaken door klimaatfanatici dat deze zomer te heet, te tropisch is of alle klimatologische grenzen worden overschreden. Nee, het is een doodgewone zomer, die met het aanbreken van de herfst alweer is vergeten.
Er wordt door het benauwde weer lekker gezeurd door iedereen. Tsja, dan smaakt het eten niet, is het bier te lauw, staat de stereo van de overburen te luid afgesteld, weigert de kat uit zijn mand te komen en ligt de hond te niksen op een schaduwrijke plek onder de vlinderstruik. Mekkeren hoort bij een doodgewone zomer in dit weinig gedachtenrijke polderland.
De zon laat zich ook vaak zien. Dan komt de Nederlander gebruind of fel rood terug van het strand. Wordt er geïrriteerd op elkaar gereageerd in de file, de Haagse politiek wordt vervloekt om niks, willen dochter en zoon terug om de vergeten strandbal op te halen en neemt vader onaangedaan zomaar een verkeerde afslag. Uiteindelijk, bijna thuisgekomen, wakkert moeder nog even de onrust aan, doordat ze met oma belt die de enige nog levende goudvis wil opeten tussen twee witte gesneden boterhammen.
Gelukkig horen we de boeren niet klagen, want daar is geen tijd voor. Ze maaien en maaien constant het gras. In de media even geen stikstofnieuws, alsmede geluiden van activisten die vanwege hun bijzondere maatschappelijke inzet genieten van een welverdiende vakantie in een ver tropisch oord. Wel voorzien de regiojournaals de kijkers van tamelijk somber nieuws, zoals een ouwe huiskat die vastzit tussen twee twijgjes van een snelgroeiende eikenboom. Het laatste item gaat over de brugwachter die het wegdek van de brug nathoudt met de tuinspuit van zijn overbuurvrouw.
Jammer genoeg blèrt president Trump de hele dag door op de socials. Hij kondigt weer een tariefsverhoging aan, een arme vluchteling wordt uitgezet, Melania heeft hoofdpijn, Obama vindt hij zeer boosaardig en inuits maken, volgens de raaskallende man, deel uit van een Noord-Afrikaanse stam.
Deze zomer gaat als nietszeggend de boeken in: houdt u daar maar serieus rekening mee. Het gekochte Staatslot levert niets op en het nog te vieren dorpsfeest van overmorgen is eveneens geenszins de moeite waard. Gelukkig varen de eerste week van augustus wel honderden wedstrijdbootjes op DE MEER. Dat is een waar kijkgenot en zijn we massaal bij.
Wiebe Dooper