Categorieën
Poëzie

GRAANGAAF

Wind deint
door donkere
korrels op aren

Graan daalt
stuwt op in bergen
door golvengeweld

Te donker ’t graan
toch?

Wat heeft hier
ooit gestaan?
Gebouw of wat,
of groef men graven
gauw toegedekt
met grond
en bovenop
graanzaad

Wortels, halmen,
aren
dronken bloed
der monddode
soldaten van ooit

hun botten
bloot naar lucht
open in vele jaren
ademen moed
vergeten verdriet
eer en oude verhalen
voor vrede nu
met vergoten leven

© Elsijn Eelsingh

© Foto Floriske Gerritsma