Toen handhavingsambtenaar Siebe-Seakele Slobberinga vorige week in zijn mooie dienstauto van De Fryske Marren bij het erf van Boer Bart in Rotstergaast aankwam, kwam hij tot ontdekking dat zijn kunstgebit thuis nog in de badkamer lag. Slobberinga dacht zonder kunstgebit goed verstaanbaar te zijn, maar dat pakte toch anders uit.
Bij aankomst merkten Boer Bart en zijn partner Rianne dat Slobberinga tamelijk onzeker oogde. Hij knikte vriendelijk en liet zich vervolgens de vers gezette koffie en de overheerlijke Friese suikerlat goed smaken. En toen ging het gesprek beginnen.
Tijdens de eerste uitgesproken zin stamelde Slobberinga al. Bij de tweede, de derde en de vierde werd het er niet beter op. Die arme Slobberinga. Boer Bart en Rianne hadden met hem te doen. Ze wilden eigenlijk een hand op zijn schouder leggen ter geruststelling, maar zover ging het boerenechtpaar niet. Een inhoudelijk gesprek bleef al met al achterwege.
Met wat wilde handgebaren en het wijzen naar een grote lege mondholte, maakte de dienstdoende ambtenaar dat hij zijn kunstgebit niet inhad. Dat hadden Boer Bart en Rianne inmiddels ook wel begrepen. Een sterk zwetende Slobberinga kon maar één ding doen en dat was op een fatsoenlijke manier vertrekken. En dat deed hij.
Slobberinga draaide de auto en ging op weg naar huis om zijn kunstgebit in te doen. Onderweg zwaaide hij naar enkele vriendelijke buren van Boer Bart en Rianne. Op een van die boerenerven werd in de jaren zeventig van de vorige eeuw nog een kies of rotte tand getrokken met een touwtje, dat werd vastgemaakt aan de staart van een stier, die vervolgens het weiland werd ingejaagd. Een bijna vergeten efficiënt intercultureel gebruik in de contreien van het landelijk gelegen Rotstergaast.
Hoe dan ook, Slobberinga deed aan het einde van de middag verslag bij GroenLinks-wethouder Irona Groeneveld, die met haar mond vol tanden stond. Kort daarna appte Groeneveld naar de teamchef van Slobberinga om de volgende ochtend een andere handhavingsambtenaar te sturen naar Boer Bart met de mededeling dat zijn winkel en restaurant dicht moest. De slotzin luidde dat deze handhavingsambtenaar met een volledig aanwezig gebit zijn werkdag diende aan te vangen.
Wiebe Dooper