Categorieën
Beleid Columns Humor

De Absurditeit van de Lokale Wetgeving

Top 3 deze week: Regeltjes die Nergens op Slaan (Maar Wel Gelden!)

De lokale politiek is het bewijs dat regels niet gemaakt worden om het leven makkelijker te maken, maar wel om het nog meer hilarisch te maken.

1. De Dwangbuis voor Duiven (Den Haag)

  • Het Absurde Item: De Haagse Algemene Plaatselijke Verordening (APV) heeft of had een bepaling die het verbiedt om een loslopende duif te voeren, tenzij de duif ‘in een noodtoestand verkeert’.
  • De Realistische Grap: Dit zorgt voor een onmogelijke juridische situatie. Hoe definieert men een duif in nood? Moet de duif een schriftelijke verklaring overleggen? Zodra een duif een kruimel van de grond pikt, overtreedt de Hagenaar de wet. Den Haag heeft hierdoor de meest hongerige en juridisch bewuste duivenpopulatie van Nederland. De handhavers zijn nu getraind in het stellen van existentiële vragen aan gevleugelde vrienden.
  • De Serieuze Kern: Het is een (over)maatregel om overlast te beperken, maar de formulering is een parel van bureaucratie.
Dit boek kwam als paperback uit in november 2016.

2. De Verplichte Glimlach voor de Portemonnee (Utrecht)

  • Het Absurde Item: Er zijn gemeenten – onder wie Utrecht – die regels hebben over de manier waarop je bedelt of geld vraagt op straat. Hoewel het vaak gaat om het verbieden van agressief bedelen, zijn de criteria soms zo vaag dat het neerkomt op: “U moet dit op een zo minnelijk en vrolijk mogelijke wijze doen.”
  • De Realistische Grap: Dit is de ultieme eis van de overheid: armoede mag, maar het moet wel ‘op een positieve en niet-storende manier’ gebeuren. Stel je voor dat de handhaver toeziet op de glimlachhoek. De bedelaar moet een cursus ‘Vriendelijk Vragen voor Dummies’ volgen. Je mag pas geld vragen als je eruitziet alsof je een gelukkige miljonair bent.
  • De Serieuze Kern: Dit is een poging om de openbare orde en het ‘winkelklimaat’ te beschermen, wat ten koste gaat van elke vorm van empathie.

3. De Zandbak-Verordening (Lokale Gemeenten in Fryslân en daarbuiten)

  • Het Absurde Item: Veel gemeenten hebben in hun APV’s of speelplekbeleid gedetailleerde regels over de diepte, de kwaliteit en de verplichte verschoning van zand in openbare zandbakken. De regels voor de hygiëne van speeltoestellen zijn vaak strenger dan die voor sommige restaurants.
Waar zal de gemeente Súdwest-Fryslân op gaan bezuinigen?
  • De Realistische Grap: De gemeente Súdwest-Fryslân is hier geen uitzondering in (hoewel ik de geiten vermijd!). De ambtenaren zijn hierdoor fulltime bezig met de zandbak-inspectie. Ze lopen rond met pH-meters en labjassen om te bepalen of het zand wel ‘geschikt is voor de kinderlijke graafbehoeften’. Elke korrel die niet voldoet aan de NEN-norm, leidt tot een spoeddebat. De angst voor een ‘onreglementaire modderklomp’ is groter dan die voor het begrotingstekort.
  • De Serieuze Kern: Speelveiligheid en hygiëne zijn belangrijk, maar de gedetailleerde bureaucratie die dit veroorzaakt, is een lokaal meesterwerk van regeldrift.