Categorie: Poëzie

Het morgenlicht heeft gouden oren
en legt zich luistrend aan mijn mond,
en in mijn ogen spiegelt zilver.
Ik voel mijn stilstaan als een vijver,
ik voel mij bloeden als een wond. […]

tussen kale stammen
in eeuwen geworteld
roezemoest nu onraad
op ’t ondermaanse […]

mijn liefste, ik heb dorst
schep uit het Haviksdal
fris water in mijn kan
door de Strokkur gekarnd
opdat ik drinken zal […]

onderweg naar nergens ver, langs het pad
van paardenbloemen, voorbij de boomhut […]

zonovergoten laatste dag
vol vertier en vrije tijd
per bike, boot of benewagen
door ‘t landschap bewegen
glimlach op ‘t gelaat
en naar die glunderbol
boven horizon ver van hier […]

Moeder, je hebt veel moeten lijden,
het was soms niet om aan te zien;
dan bad ik God, je te bevrijden,
genadig naar je om te zien.
En nu Hij je heeft weggenomen
ben ik pas weer tot rust gekomen. […]

Een kind stond aan de vijver en het riep naar mij.
“Oho”, riep het, “de vloot gaat naar de sultan varen,
dat is een boze man met meterlange haren, […]

levensecht en lekker rauw
uitdaging voor jou
tot tanden toe bewapend
kom maar gauw! […]

Zeg God, kunnen we ff spreken,
zonder goed bedoelde preken.
Ik doe het anders weinig,
maar ik heb wat vragen,
en ga het toch wagen,
ze u even te stellen,
of zal ik u anders even bellen? […]

Ik avensear fan keamer nei keamer.
Doch doarren iepen en gaueftich wer ticht.
Iepen doarren kin ik net ferneare:
ik kin al dy keamers net kombineare. […]