Categorie: Poëzie

Ik liep laatst door de heide
Langs berken en langs brem.
Toen klonk er aan mijn zijde
Een kleine, ijle stem.

Aanhoudend en doordringend, […]

Voor een eeuwige straf komen de witte wieven uit het moeras.
Niemand wordt ontzien; ook al bent u twee Drentse turven hoog. […]

Niets heb ik met de zee.
Evenzeer op een warme zomerdag.
Dan droom ik liever zappend voor de tv. […]

Ik ben een vrouw,
geboren uit zuiver toeval
een hels idee of uit
een vast plan. […]

Al ben ik dan jouw jouweniet
je bent voor mij mijn mijnewel
tezamen gingen wij op pad
langs scherp gras en gele anjers […]

Slechte wind uit het oosten,
stad weg, zee gebleven,
dorp verwoest, mensen ontheemd
gestorven wind in een alles verslindende hel
holle paniek oogt schichtig door gebroken glas
gedoofde harten zonder licht
bloedende uren in niet gehuilde tranen […]

De kontreien ken ik fan leep en skries
Met de hond ofer paden
De Groene Dyk, de Swette del […]

O, laat mij gaan, waar gindse duinen rusten,
waar koele westenwind nauw ademhaalt
en matte herfstzon zilvertintig straalt
en vrede murmelt aan de kalme kusten! […]

Gaan we weer een keertje
lekker zwemmen in het meertje
Daarna liggen op het gras
Houden elkaar handen vast. […]

Weet je het water waar wij samen stonden?
De winter droomde in ’t lage wilgenhout
En ’t zwijgen, dat ons samen heeft gebonden
Was jong als bloesem- maar verstild en oud […]