Nog eenmaal door de weide,
nu bijna waterdiep,
ruisend voort schrijden,
badend in grasgezwiep; […]
Categorie: Poëzie
GEDICHT: IK WIL
een stad voor mijn verjaardag
met mensen huizen en een plein
een vijver met daarin een zwijn van
steen een kleine perenboom vol merels
en kerels wil ik van die potige met […]
vol gortdroog gruis
en zielzoet gekleefde
herinneringen in
stilste uren beleefd
hanteer penseel en doek
op afstand menig maal
ter reflectie – want anders […]
Ze ontkomt niet aan het vage beeld van vroeger. Haar liefste moeder komt even in een herinnering langszij. […]
I
Haar armen glad en blank in ’t lome
van donker tule, veel parfum en lippen
van karmijnrood – ik zie de tippen
van haar borsten deinend gaan en komen.
II
Winkel schemering, veel stoffen op de toonbank
Zij buigt voorover in begerig kijken
Ik zie haar blouse soepel open wijken
en ben verzonken – diep en blank.
III
Haar benen lang en glad – zij lacht en ligt
loom achterover – ik zie hoe diep en ver de lijnen
van haar benen zijn en
denk eraan met afgewend gezicht.
IV
Zij lacht me door de spiegel toe, en let
daarbij op het effect van haar geschminkte ogen
Wat denk je, zegt ze traag, heb ik de bogen
van mijn wenkbrauwen goed aangezet?
Anna Blaman (1905-1960)
Aan het venster, bij maneschijn
Nacht en stil is 't, om mij heen
Al 't gewoel des daags verdween.
Slechts de lieve maan beschijnt
Mij, door zorgen afgepijnd.
Duizend tranen zijn gestort, […]
REGEN IN DE ZOMERNACHT
De zomernacht groeit de morgen tegen
Nog is de hemel rein van dageraad.
Alleen de kleine stem der zachte regen.
Die aan mijn open venster praat. […]
HERFSTIGE VIBES
vele wateren in druppels
benatten bladeren
brokaat wiebelig wars
van regelmaat
in ruige ritmeroes
hun vergankelijkheidswals
vermoeien zomerzon
van goud naar roest […]
BETUWE, SEPTEMBER 1944
O milde herfst, die 't rinse ooft laat rijpen,
de Hovenier gaat door het lange gras
en schudt zijn appels, bloedrood, voor het grijpen,
voldragen vruchten van een spookgewas. […]
Op it hôf fan Idzegea
It hôf winkt my der fredich by.
De jûnssinne gloedet it hop read.
Ast hjir foar de stiennen stiest,
hoechst net mear dea te gean.
Ivichheid hat der delfflijd
en dy yn har opnommen. […]