Categorie: Poëzie

Graach sjoch ik 't waaien fan 'e bollepyst.
Ek priizgje ik de ûlefyst, ierdappel
ûnder de poddestuollen, dûnkerste
fan swammen. Fierwei bliuw ik fan 'e dichters […]

In een woestijn van zon, dicht langs de zee
staan de platanen in een brede allee;
dorstige herten, plotseling betoverd
en in hun ren naar ’t water star gebleven,
het groene lichaam wit gevlekt, hoornen geloverd,
het wit gewei breed opgeheven. […]

kou en sneeuw bijten vingers
tekenen ademwolken
dragen dagen traag naar nacht
zonnestralen nog ver te zoeken
alles in wacht- en hoopstand
op vrede in licht en leven
menselijkheid zoekt plek bij allen […]

Het regent en het is november:
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt. […]

Wêz eigenwiis en dwers en bliuw stiifkoppich
de Souverein oer eigen gek bistean,
hâld fêst oan ljeafde en haet, ear'[,] stoflik lean,
mar wêz net nei in oarmans' slij en roppich. […]

storm brak onze band
lucht trilde en viel stil neer
hart hield enkel leegte […]

Een genadeloze storm treft stad en land.
Halve bossen liggen plat.
Het openbaar vervoer ontregeld. […]

kil verpakt
gluurt ze lichtjes
tussen matras
en dekbed door:
stilte, donker […]

De zon is hier een schilderschool begonnen
van louter gouden en van Indisch blauw.
Tussen de ochtenden en de avonddauw
wordt heel het helder herfstlandschap verzonnen. […]

bevroren licht
verstijft geest

vechten stopt
nachtdroom slokt alles

stormen woeden
lucht kraakt

bladeren vallen
in afvalhopen

aarde trilt zuchtend
muren klagen hard

hevige wolkbreuken
alles nat

onderhuids leven
houdt stand

© Elsijn Eelsingh

Foto: Het platteland van Groningen waar woningen beschadigd zijn door aardschokken. © Wim Schut