Brekt
Het woord van God staat hoger aangeschreven dan de valse mond van de kwakzalver.
Binnen heilige muren is bezinning het geestelijk statiegeld voor de naderende dood.
De gister ter aarde bestelde prevelde dat nog in voorlaatste gebeden. […]
zelfbeeld te vaag
om gezien te zijn
zet man op scherp
en lat steeds te hoog
zodat z’n onrust eeuwig is […]
Ik die net mei oan 't bliid formeits fen oaren,
My hie de freugd de heechste wearde net.
Ho 'n ûnrjocht ha ik dien oan 't jonge hert,
Om d' utering fen de libbensnocht to smoaren. […]
Buurfrou sjouwt al mette bedden
en de dekens op ut plat,
kleren hange uut te luchten,
hearkes meens, dat is mie wat! […]
in landschap loom en lui
ontrolt lentegroen loof zich
knappen bloesems open
stralend naar zwoele zon […]
Wêz eigenwiis en dwers en bliuw stiifkoppich
de Souverein oer eigen gek bistean,
hâld fêst oan ljeafde en haet, ear'[,] stoflik lean,
mar wêz net nei in oarmans' slij en roppich. […]
De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag.
Een jaar is zo voorbij, terwijl de uren
elk wel een eeuwigheid lijken te duren,
en morgen wordt als gister en vandaag. […]
vervagende vriendschap
wanneer te ontvrienden
blijft venijnige vraag […]
Ik zou een dag uit vissen,
ik voelde mij moedeloos.
Ik maakte tussen de lissen
met de hand een wak in het kroos. […]
Liever wolf, die gromt en grolt
wars van ’t achterbaks verraad.
Liever wolf bij ’t eigen volk
dan met een toegeknepen strot
de bandhond van de Staat!
Aleidis Dierick (1932-2022)
Meer poëzie van deze Vlaamse dichteres kunt u lezen via:
https://www.lezenswaard.be/view/3181/dierick-aleidis