Categorie: Poëzie

Toen ik jong was, bestond ik in vormen
Van het leven, dat komen zou:
Een vervoerend de wereld doorstormen,
Een lied en een eindlijke vrouw. […]

Zijzelf was als de zee, maar zonder stormen.
Even blootshoofds en met een brede voet.
Rijzend en dalend op haar vloed,
als kleine vogels op haar schoot gezeten, […]

Ik ben voor bijna alles bang geweest:
voor ’t donker, voor figuren op het kleed,
voor stilte, voor de schorre kreet
van de avondlijke venter, voor een feest, […]

In mystieke ochtenddauw
zal zon en zeker ik
vroeg verstild ontwaken […]

Ik lig bedauwd in 't dunne gras,
de regen kust mij zacht,
ik wil vergeten hoe het was
eens, in een andre nacht.

Wanneer de wind zal zijn geluwd […]

oorlog ramt grof en beukt continue
gezond verstand en mij kapot
breekt mijn familiebanden af
van leegte tot voor altijd vergeten […]

hij leeft zijn dagen stuk voor stuk, losbladig,
hij doet niet iets gerichts in een beroep,
hij ziet geen toekomst, hoort niet bij een groep,
heeft voor de dag van morgen niets voorradig. […]

Honingmelk betraant olijven
tussen vijgen barsten granaten
op beweende grond […]

Graach sjoch ik 't waaien fan 'e bollepyst.
Ek priizgje ik de ûlefyst, ierdappel
ûnder de poddestuollen, dûnkerste
fan swammen. Fierwei bliuw ik fan 'e dichters […]