De dag waarop de orchideeën water krijgen
verafschuwt ze. Ze wil tot niets meer worden verplicht.
Godsdienst en vleesetende bloemen haat ze
omdat die haar willen bezitten. […]
Categorie: Poëzie
Categorieën
VERVREEMDING
verdonkeremaant
verbinding
is cirkels
vierkant maken
voelt als
regen van gister
verwijdert familie
doet lucifers ruiken
verwart wortels
verflauwt contact
is gebroken vertrouwen
als olie in water
twee gescheiden
entiteiten voor altijd
© Elsijn Eelsingh
Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging. […]
Categorieën
NIET LANGER DAN MIJN OGEN…
Niet langer dan mijn ogen sterf ik, weet je.
Ik heb de stad gezien, het water en de wegen
en in zoveel zand van vragen en begeerte
schorpioenen onder de hiel gezet, geknield
met open vingers, met een prisma in de ogen.
Ik heb het zand tot glas gebrand. […]
Overal is water en alles zingt, wolken
bewegen in de diepte van plassen
op straten die de wolken niet kennen
en de hemel heeft geen weet van de aarde […]
Categorieën
SOTTO VOCE
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn. […]
Dit
is de oudste dag
van
mijn leven. […]
Categorieën
IK RAAK VERVREEMD VAN ALLES EN VAN ALLEN
Ik raak vervreemd van alles en van allen,
van dingen die voor mij van waarde zijn geweest,
van vrienden en van vrouwen wel het allermeest; […]
De zon brak door de barre voorjaarslucht.
Plotseling kantelde er een vogelvlucht.
Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw.
Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht. […]
Categorieën
VREEMDE EEND
Ik bemachtigde een baantje in het hospitaal.
Vier dagen werkte ik er.
Patiënten schonk ik geen ochtendthee maar trappistenbier. […]