Categorieën
Economie Nederland Onderzoek Sociaal Welzijn

Arbeidsongeschiktheid verschilt sterk per gemeente: tot drie keer zo hoog in Limburg

Door AOVzzp.nl op Liwwadders.nl

In sommige Nederlandse gemeenten ligt het percentage arbeidsongeschikten ruim drie keer zo hoog als in andere delen van het land. Dat blijkt uit een analyse van AOVzzp.nl op basis van cijfers van het Centrum Volksgezondheid, Zorg en Maatschappij.

Zo ontvangt in gemeenten als Brunssum, Kerkrade en Heerlen bijna 15 procent van de inwoners tussen de 15 en 65 jaar een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In gemeenten als Staphorst, Blaricum en Laren is dit aandeel slechts rond de 4 procent.

Grote regionale kloof

Gemiddeld ontvangt 7 procent van de Nederlanders een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Onder vrouwen ligt dit iets hoger (7,5 procent) dan onder mannen (6,5 procent). De spreiding over het land is echter groot.

In gemeenten in Zuid-Limburg en Noordoost-Groningen ligt het percentage arbeidsongeschikten beduidend hoger dan in grote delen van Zuid-Holland en de Randstad.

In de onderstaande vijf gemeenten hebben het hoogste aandeel arbeidsongeschikten:

1.   Brunssum – 14,9%

2.   Kerkrade – 14,9%

3.   Heerlen – 14,6%

4.   Landgraaf – 14,5%

5.   Pekela – 13,2%

De onderstaande vijf gemeenten hebben het kleinste aandeel arbeidsongeschikten:

1.   Staphorst – 4,0%

2.   Lansingerland – 4,1%

3.   Midden-Delfland – 4,1%

4.   Montfoort – 4,1%

5. Wassenaar – 4,1%

Sociaaleconomische status speelt sleutelrol

Uit de analyse van AOVzzp.nl blijkt dat de sociaaleconomische status een sleutelrol speelt in de verschillen. Gemeenten met hoge uitkeringspercentages kampen vaak met slechtere gezondheidscijfers, lagere inkomens, maar ook een oudere of fysiek zwaarder werkende bevolking.

Bart Koenraadt, van het platform voor zzp’ers, erkent dat achterliggende oorzaken vaak diepgeworteld zijn: “Bij de top 3, Brunssum, Kerkrade en Heerlen, speelt de vroegere mijnbouw bijvoorbeeld een bepalende rol. Deze regio’s in Zuid-Limburg waren decennialang afhankelijk van zware, fysieke arbeid in de mijnen.”

In gebieden met lage percentages zijn gezondheid, opleidingsniveau en inkomensniveau vaak hoger, net als de arbeidsparticipatie. Dat resulteert in minder uitval.

Koenraadt vervolgt: “In Staphorst speelt de sterke gemeenschapszin en het krachtige lokale bedrijfsleven een rol in het lage percentage mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering. De inwoners van bijvoorbeeld Blaricum en Laren hebben over het algemeen een hogere opleiding en minder fysieke belasting in hun werk. Bovendien is er voor hen meer keuzevrijheid op de arbeidsmarkt door de gunstige geografische ligging”.

Gericht beleid noodzakelijk

De cijfers onderstrepen dat arbeidsongeschiktheid geen willekeurig probleem is, maar sterk samenhangt met regionale en sociaaleconomische factoren.

“De regionale verschillen zijn zó hardnekkig dat je je kunt afvragen of het beleid wel terechtkomt waar de problemen het grootst zijn. “Als overheid heb je de plicht om juist dáár gericht te investeren in preventie, omscholing en toegankelijk werk”, aldus Koenraadt.

Raadpleegt u eventueel ook:
https://www.liwwadders.nl/arbeidsongeschiktheid-verschilt-sterk-per-gemeente-tot-drie-keer-zo-hoog-in-limburg/