in de achtertuin van het oude huis waarin ik woon |
liggen scherven van jonge dromen begraven
van liefde die te vaak kruiste met verbod
en van onuitgesproken zaken vermengd met winterharde spijt
wist ik veel dat de heesters die ik er plantte
te snel zouden gaan uitschieten
en dat de nieuwe bomen geworteld waren in veel te arme grond
ik blijf denken aan de scherven
aan wat er van de bomen wordt
en of ze vruchten zullen dragen
aan de durfal die zich doorheen de kruipplanten zal wagen
om ze te kunnen plukken
Saskia de Vriese