Door inzender BREKT.NL
Hij las hoofdstuk 1 nog maar eens, de missie en de reorganisatiefilosofie. Hij hoorde de interim nog raaskallen, Control C Control V meneer de Vries, standaard structuurtje. U moet de ‘nieuwe’ bedrijfsfilosofie wel ff linken aan woorden als toekomst, bedreigingen door Rusland en China, krimpende markt, kansen pakken, overleven, op de kaart zetten etc. Ik heb nog wel een lijstje met dooddoeners in de tas, krijgt u zo. U hoeft het alleen maar te noemen, niets mee te doen. Refereer indien nodig aan enkele (knipoog) Amerikaanse onderzoeken om dit te onderbouwen, werkt altijd. Ik weet er nog wel enkele nietszeggende reorganisatie-‘onderzoeken’, mail ik zo wel. Even kloten op ChatGPT en klaar is Kees, stelt niets meer voor! Verrijk je presentaties echter wel ff met woorden als transparantie, openheid, eigenaarschap en in eigen kracht zetten. Willen we allemaal toch? Niemand stelt echter ooit vragen naar hoe en de mate waarin dit ingevoerd word. Simpele, vaste inkoppertjes meneer de Vries, doen het overal, hier ook. Hij werd er beroerd van, bedrijfsfilosofie. Je kon er alles en dus niets mee, links of rechts maakte niet uit, het onderbouwde allebei kanten met dezelfde argumenten. Daar was het dus niet misgegaan.
Hij gaapte nog eens, rekte zich uit en bladerde naar Hoofdstuk twee: De nieuwe organisatie. In zijn ooghoek zag hij dat de vlieg in de vensterbank verdwenen was. Op zijn hoede bladerde hij verder. Maak alles zelfsturend meneer de Vries, kan de helft eruit en lossen ze hun eigen rotzooi maar op. Stuur ze verder louter aan op output. Wordt rugleuningbaantje meneer de Vries, ha ha. O ja, regel wel een paar extra coördinatoren en assistenten, had de interim gezegd. Het werk moet tenslotte wel gedaan worden. Je houdt zo mooi je eigen macht en je hoeft de mensen niets extra’s te betalen. Maak erebaantjes van dat coördinatorschap, geef het een kekke naam ook, het liefst iets met pupiloperator of business erin. Mensen zijn gek op dit soort bewoordingen.
Hmmm, zou het daar wringen? Hij had inderdaad geen zicht meer op wie nu wie en wat coördineerde zoveel coördinatoren liepen er inmiddels rond. Wellicht coördineerden ze elkaar nu, verdomme. Toch eens checken. Hij omrandde de coördinatoren met rode pen en zette erbij met hanenpoten: wie coördineert de coördinatoren? Een taak voor hem?
Hij bladerde verder. Hoofdstuk 3: Personeelsplanning. Officieus ging het daarbij om wie ze weg wilden hebben en wie op nieuwe machtsposities. Het galmde nog na in zijn oren: ‘laat van de personen die je kwijt wilt saneerdossiers maken. Haal daartoe info uit 360 graden feedback gesprekken, info uit gespreksnotities, e-mail data, functionerings- en beoordelingsgesprekken, maar ook van hun sociale media. Wordt informeel en confronteer ze met vluchtig gedane uitspraken als dat ze wel eens wat anders wilden doen of ontevreden waren of klaarblijkelijk andere interesses schenen te hebben dan hun werk en leg dat vast. Als ze daar geen bezwaar tegen aantekenen heb je een pracht saneerdossier in handen man. Neem voor die dossiers wel even iemand van buiten aan, er moet namelijk niet gekletst worden. Isoleer deze persoon en zorg ervoor dat deze alleen jou als contactpersoon heeft. Standaard procedure meneer de Vries!
Hij had zich prima aan die adviezen gehouden. Die dossiers stonken als een huis, daar was het ook niet mis gegaan. Die nieuwe wet AVG bood gelukkig geen overall protection. Hij was maar wat blij geweest met de log-bestanden van het surfgedrag van het te saneren personeel.