Door J.Th.J. van den Berg op Parlement.com
Partijen in Nederland zouden iets van hun Scandinavische zusterpartijen kunnen leren.
Het zal ongetwijfeld de leeftijd wezen, maar het is een vervreemdende ervaring: een congres bijwonen waar één amendement wordt behandeld en vervolgens met 97,5% het hele verkiezingsprogramma wordt aanvaard. Onder luid gejuich, dat spreekt. Die leeftijd is in zoverre van belang dat, in tijden dat ik een wat meer actief lid was van de Partij van de Arbeid, een congres drie dagen duurde en er heftig over amendementen werd gediscussieerd.
Het programma was toen overigens ook al een dik pak papier. Waarvan je je kon afvragen welke kiezer dat eigenlijk las. Misschien maar goed ook, want juist dankzij die amendementen liet de samenhang ervan nogal te wensen over. Zoals wijlen Bart Tromp ooit zei: “Het enige teken van samenhang is het nietje dat door de pagina’s van het programma is heengeslagen.” Weet iemand trouwens nog wat nietjes zijn?
Natuurlijk gaat het nu anders. De discussie over het ontwerpprogramma speelt zich nu vrijwel geheel online af. Daar worden duizenden amendementen ingediend. Het partijbestuur (of de programmacommissie) reageert met ‘omarmen’ of ‘afwijzen’. Daar komt geen uitgebreide argumentatie aan te pas. Vervolgens wordt er door de deelnemende leden over gestemd. Als het partijcongres begint, is het meeste van de besluitvorming al achter de rug.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/column/202510/congres-zonder-debat