duister knipt dagen kort
roodt neuzen
blauwt vingers
vorst doet mij m’n winter verdragen
zonder tweegevecht
totdat lente daagt
in licht en samen lachen
onvermogen
dansend kwaad te worden
winter en ik
gelijk sneeuwvlokken – kwetsbaar
maar samengebald
grootse dadendrang
© Elsijn Eelsingh