Leonne Stentler krijgt in de publieke opinie van zogenaamde voetballiefhebbers er geregeld van langs over wat zij zegt in wedstrijdbeschouwingen tijdens uitzendingen van Studio Sport op zondagavond. Die kritiek is behoorlijk eenzijdig, want zij heeft wel degelijk zinnige dingen te melden.
De programmaleiding zit echter fout, omdat de planning niet klopt. Leonne Stentler of Theo Janssen geeft vanaf het begin na iedere samenvatting commentaar, waardoor de spanning wegvalt. Dat commentaar dient pas na alle samenvattingen te worden gegeven. Eigenlijk onbegrijpelijk, dat de programmaleiding zoiets niet snapt.
De baasjes en bazinnen hebben Studio Sport gedegradeerd tot een therapeutische praatsessie alsof iedere voetballiefhebber van Rodeschool tot aan Zeeuws-Vlaanderen en van Texel tot aan Maastricht op al dat tussentijdse commentaar zit te wachten. Niet dus.
Het kijkerspubliek gedijt bij spannende samenvattingen die achter elkaar worden uitgezonden. Op die wijze wordt een beetje de emotie van de voetbaltribune in de huiskamer nagebootst, hoe kunstmatig ook. In de eindfase, dus ongeveer het laatste kwartier, kan Stentler of Janssen opmerkingen geven op de gespeelde wedstrijden. Da’s veel beter.
Tegelijk wordt door trainers en voetbalkenners een geheel ander jargon gehanteerd dan in de good old days van Cruijff en andere helden, die het Nederlandse voetbal groot maakten. Het gaat tegenwoordig al te vaak over looplijnen, een speler of team dat moet leveren, balspeelruimte, hoog druk zetten en de specifiek te noemen taken van dé 6, dé 8 of dé 10.
Hey scheidsrechter: 3 corners penalty graag!
Wiebe Dooper