(tekst. J.Th.J. van den Berg op Parlement.com)
Sinds het begin van 2021 hebben wij meer te maken gehad met een demissionair kabinet dan met normaal functionerende kabinetten. Bijna het hele jaar 2021 was het derde kabinet-Rutte i demissionair na de struikeling over de toeslagenaffaire. Vervolgens werd er anderhalf jaar ‘normaal’ geregeerd door het vierde kabinet-Rutte, totdat ook dat in juli 2023 door de premier in eigen persoon werd opgeblazen.
Het zou mij niet verbazen als de meeste Nederlanders het verschil tussen ‘normaal’ en ‘demissionair’ niet meer opmerken. Het kabinet-Rutte III maakte van stond af aan duidelijk dat de toen nog heersende coronapandemie voldoende reden was om bij de bestrijding daarvan als gewoon kabinet te blijven optreden. Het was vervolgens niet goed uit te maken wat daar nu wel en niet onder viel en dus was het na de kabinetscrisis eigenlijk business as usual.
De crisis van juli 2023 overviel iedereen; ook de coalitiepartijen op de VVD na reageerden totaal verrast. Het effect ervan was, dat slechts een kleine groep wetsvoorstellen door de Kamer controversieel werd verklaard en dat het kabinet dus in veel opzichten rustig kon en zelfs moest doorregeren. Al werd een aantal politiek lastige kwesties van tafel geschoven, zoals over klimaat en reductie van stikstof. Maar zelfs de ‘spreidingswet’ ging gewoon door, ondanks gesputter in de VVD. Ook andere onderwerpen, zoals de woningbouw en zelfs steun aan ASML, werden niet echt gestopt.
Leest u verder via: Slonzig staatsrecht – Parlement.com