Is politiek bedrog? Het is hoe je naar het politieke proces kijkt. Vanuit een volledige gewetensvolle positie is politiek niet loepzuiver en komt daarin bedrog voor. Ook de wijsgeer kan aan de hand van uitgekozen stellingen beweren dat het politieke proces doorspekt is met bedrog. De politicus die vanuit de eigen ideologie redeneert en compromissen verwerpt, zal zijn tegenstander bestempelen als bedrieger.
Het is lastiger als democratisch aangestelde bestuurders het politieke ambacht niet serieus nemen en vervolgens afkoersen op bedrog. De toeslagenaffaire is een uitermate goed voorbeeld van een dossier vol bedrog. Het is een weerspiegeling van hoe ‘Den Haag’ de BV Nederland bestuurt.
Woonminister Hugo de Jonge verkondigde afgelopen woensdag 25 mei dat gemeenten worden gedwongen om statushouders eerder een huurwoning te verstrekken dan anderen die langer op de wachtlijst staan, aldus ‘Een briefje van Jan’. Dat is in mijn ogen bedrog. De Jonge stuurt daarmee doelbewust aan op tweedracht in de Nederlandse samenleving. Deze bewindsman is een narcist zonder besef van sociale-emotionele verhoudingen. Om zijn grenzeloze arrogantie maar buiten beschouwing te laten.
Op woensdagochtend 25 mei noteerde ik om circa 9.40 uur dat oud-Sneekse Hester van Buren Osinga tot PvdA-wethouder in Amsterdam zou worden benoemd. Een woordvoerder van haar partij bevestigde me dat even daarvoor. Vanaf 10.00 uur bekeek ik beeldfragmenten van de presentatie van het Amsterdamse coalitieakkoord. D66-wethouder Reinier van Dantzig was in zijn nopjes dat hij iets mocht zeggen en toonde zich zeer slijmerig richting woonminister Hugo over de aanpak van de woningbouw. Het slijmwerk van de hoofdstedelijke wethouder is geen bedrog maar wel ergerniswekkend.
Woensdagmiddag 25 mei kwam het coalitieakkoord Grutsk en Tichtby in Súdwest naar buiten. Tijdens de campagne van de herindelingsverkiezingen in 2017 prijkte Grutsk op een verkiezingsfolder van de FNP. Jammer genoeg is de inhoud van het begrip nogal irrationeel, maar geen bedrog. Belangrijker zijn de onderlinge werkverhoudingen van het nieuwe college waarin elkander wat wordt gegund.
De aflopende collegeperiode gaat het gemeentearchief van De Tiid in ‘als een bestuurlijke episode met een zekere mate van intriges’. Ook wat bedrog dus.
Wiebe Dooper