Aan het einde van gistermiddag ontving dit mediapodium weer eens een ingezonden stuk van een ouwe seun, de bijnaam voor een echte Harlinger. De wieg van de schrijver stond echter in Sneek en groeide er op. Na zijn opleiding aan de mts in de Waterpoortstad vertrok hij voor zijn werk in de techniek naar Harlingen, waar hij inmiddels bijna vijftig jaar woont. Met een frisse blik en een bepaalde spot kijkt de ouwe seun naar de gang van zaken in zijn geboorteplaats.
Harlingen, 3 november 2025
Beste Snekers,
Na de somer kwam ik wat traag op gang. Mar hier eindeluk weer un bericht fan mij en dat is ok te danken aan mien ouwe oom uut ut Sperkhem. De hast negentigjarige man klaagt steen en been ofer sluupferkeer door de Willem Lodewiekstraat. En dêr het-ie fanselts hielendal geliek in.
Ok sprak ik met hem ofer de faderlaanse politiek. Mien oom siët ut wel sitten met Jetten as earste minister. Hij fient him froluk, toegankeluk en fooral un man die foor ut klimaat en ut miljeu knokt. En derbij seit-ie hardop lachend: Ik bid noch steeds niet foor grauwe jetten.
Oom fertelt dat ut gedeelteluk un afgeleide uutspraak is fan Bartje uut Drente, dy niet wú bidde foor bruune boanen. Mar net name dat hij froeger as kien an tafel al gien grauwe jetten luste. En noch steeds loop ik de potten en de blikken grauwe jetten inne skappen fanne Puis snel foorbij. Dat spul ken ik niet siën of luchte, beste jonge.
Mar is de ouderesorg straks bij premier Jetten fan D66 wel in goeie hannen, oom?, fraach ik. Disse man laat oans as oudsies niet inne steek. Dat weet ik seker. Jetten toant telkus un menseluk gesicht. Dat bleek elke dag in de kampagnje. Ik mocht dur graag nar kieke, seit oom.
Oom, jau geve un oriezieneele kijk op politiek. Binnenkort kom ik weer del. Dan prate we ferder ofer allerhande saken, sêch ik. Kom dan noch foor de kerst, jonge, want derna begint ut wedstriedsjoelen in ut buurthuus en mien kampioenstietel wil ik beslist ferdedige, seit mien oom, wielst ik mien jas antrek.
De harteluke groeten fan un ouwe seun uut Harlingen