Af en toe neem ik stapels kranten door. Vandaag zijn het diverse edities van de Leeuwarder Courant (LC). In Fryslân is dit regionale dagblad belangrijk wat betreft algemene informatievoorziening, het regionale en lokale nieuws, overlijdensberichten, opiniëring, cultuurinfo, sportverslaggeving, et cetera. Of was belangrijk?
Jammer genoeg gaat het niet goed met de LC, die te kampen heeft met een teruglopend abonneebestand en advertentieaanbod. In een aantal opzichten kan de leiding van de krant daar niets tegen doen. Veel nieuws wordt op sociale media gelezen en daar kan de gedrukte krant qua snelheid niet tegen op. Ook de adverteerders weten de sociale media te vinden.
Desondanks kan de LC zich meer onderscheiden door meer achtergrondartikelen te maken over lokale en regionale vraagstukken. In het verlengde daarvan hoort de krant zich kritischer op te stellen ten aanzien van het politieke proces in Friesland, want teveel politieke onderwerpen worden nogal oppervlakkig behandeld. Ronduit braaf is de LC ten aanzien van bestuurders, raadsleden, prominenten uit het bedrijfsleven, et cetera. In dat kader moeten de hogere echelons van de LC-redactie zich eens afvragen of ze niet te nauw verbonden zijn met de Friese bestuurlijke cultuur.
Na een loopbaan bij de LC worden nogal wat journalisten werkzaam op een communicatie- of voorlichtingsafdeling bij de provinsje of een gemeente. Pieter Atsma, Atze Jan de Vries en Louis Westhof zijn slechts een drietal voorbeelden. Dit hoppen is een slechte zaak voor open democratische verhoudingen, omdat het de sfeer van ons-kent-ons weerspiegelt. Even kwalijk is de verstrengeling tussen Omrop Fryslân en de provinsje. Ingrid Spijkers, hoofdredacteur van Omrop Fryslân, is de partner van Gerrit Hofstra die de woordvoerder is van CdK Arno Brok. Zeer zwak dat Brok dit nog steeds toestaat. Hij zou beter moeten weten.
Verder is de LC niet spannend en uitdagend om te lezen. De krant legt zich teveel toe op interviewtjes met Hiske, Klaske, Hidde en Hessel die een braaf leven hebben op de terp, om exact klokslag 12 uur hutspot eten, met de caravan op vakantie gaan en zelfs drie keer bij Nieuweschans de grens zijn gepasseerd. En natuurlijk schrijven de scribenten van de Friese dorpskrant sinds 1752 graag over woke-gerelateerde zaken. Lekker trendy natuurlijk. Al die bijdragen zullen ongetwijfeld interessant zijn geschreven, maar biedt de hedendaagse lezer te weinig verscheidenheid. En evenmin houvast om abonnee te blijven van een krant die ook nog eens duur is.
Wiebe Dooper