Categorieën
Poëzie

ERFENIS

oorlog ramt grof en beukt continue
gezond verstand en mij kapot
breekt mijn familiebanden af
van leegte tot voor altijd vergeten

dwingt tot puur overleven
hoe ook dan maar toch
over lijken en niet erover zeiken
ik ben enkel en alleen middelpunt

mijn naasten moeten onwetend
zonder al teveel schades
zich erdoor heen vreten
opdat we allen voortbestaan

na vrede komt verdringing
soms pijnlijk en mogelijk berouw
tot in ingedikte schaamte
tussen mij en jou

slaaf van tijdgewricht
heeft fatsoen en rede ontwricht
kent enkel alleen verliezers
over gisteren tot ver ooit

© Elsijn Eelsingh