Het is vader die Max uitlaat met hondenweer. Of het nu stormt, slagregent, hagelt, vriest of sneeuwt: viervoeter Max trekt vader door het plantsoen, langs de bomenlaan, de dorpsstraat en langs de vijver iedere keer weer naar huis.
Vader concentreert zich waar Max precies zijn behoefte doet om vervolgens de uitwerpselen in een plastic poepzakje te wurmen. Er blijft wel eens een restje liggen en dat levert boze gezichten op van buurtgenoten, die vanuit een warme woonkamer, alles precies in de gaten houden.
Thuisgekomen krijgt Max zijn brokken met stukken vlees uit blik.
Over die hondenmaaltijd strooit vader nog twee theelepels kalk en mineralen, waardoor de hond optimaal gezond blijft.
Sluit de tussendeur goed wil je, zegt moeder. En trek je schoenen even uit.
Natuurlijk, antwoordt vader. En Max heeft een natte vacht: kun je die nog even afdrogen met die oude blauwe handdoek die op de wasmachine ligt?, vraagt moeder nogal sturend.
Onder het middageten vertelt moeder dat vader milieuvriendelijkere poepzakjes bij de dierenwinkel dient te halen. Daarnaast krijgt vader opdracht extra te stofzuigen, omdat Max toch wel veel verhaard.
Nog net voor het slapen gaan, wordt moeder door vriendin Anoeska-Hiske gebeld met de mededeling dat komend weekeinde het bridge-weekeinde op de Utrechtse Heuvelrug is.
Vader is hiermee zeer in zijn nopjes. Even twee dagen geen commando’s en Max lekker naast hem op de bank. Ook doet vader dan stiekem een scheutje jenever in de waterbak van Max. Lekker samen een beetje teut tv-kijken: een heerlijk vooruitzicht!
Wiebe Dooper