PVV-leider Geert Wilders heeft geen kaas gegeten van politiek strategisch handelen. Wilders brak met het kabinet Schoof, omdat hij extra maatregelen wilde afdwingen op het asieldossier. Daarvoor eiste hij de handtekeningen van de andere regeringspartijen en diende ook het hoofdlijnenakkoord van het kabinet te worden opengebroken. Geheel terecht gingen VVD, BBB en NSC daar niet in mee.
De PVV van Wilders zegevierde bij de Tweede Kamerverkiezingen in november 2023 met 37 zetels. En na een lange formatie trad het kabinet Schoof aan. Maar nu is de PVV terug bij af, omdat de kans op deelname aan een volgend kabinet uitgesloten is.
Wilders heeft zich in zijn handelswijze teveel laten leiden door ongeduld en een grote getergde instelling. De PVV-leider doet net alsof de andere partijen niet de ernst van de vraagstukken rondom het asielbeleid inzien.
Ook laat Wilders enkele miljoenen kiezers in de steek, die op zijn partij stemden. Voor velen van hen is het onbegrijpelijk dat hij het kabinet Schoof de rug toekeerde. Het politieke spel vraagt geregeld om water bij de wijn te doen en vervolgens kan op cruciale momenten een glas wijn worden terug verwacht. Wilders heeft blijk gegeven daar geen enkele boodschap aan te hebben.
Wilders heeft zichzelf – nog meer – gedegradeerd tot een politieke roepende in de woestijn. Onderbuikgevoelens, tegenstanders onheus bejegenen, andersdenkenden onder wie kritische journalisten in een kwaad daglicht stellen, alsmede het wegzetten van minderheden: het zijn dé ingrediënten waar Wilders zich in de komende kabinetsperiode vanuit oppositiebankjes door blijft kenmerken.
De vaak boze PVV-leider Wilders is een man zonder doordacht plan en daar wordt ons land niet beter van.
Wiebe Dooper
.